رابطۀ میزان دینداری با کیفیت زندگی جوانان (مطالعه موردی جوانان شیراز)

مطالعۀ حاضر رابطۀ بین میزان دینداری و کیفیت زندگی جوانان شهر شیراز را بررسی می‌کند. در ابتدا مطالعه‌های انجام شده در این حوزه را مرور کردیم، سپس بر اساس نظریه‏ای مبتنی بر آرای بوم‏شناختی پنج فرضیه را مطرح نمودیم. برای آزمون فرضیه‏ها 550 جوان بین 15 تا 29 سال شهر شیراز را به شیوۀ نمونه‏گیری اتفاقی چندمرحله‌ای انتخاب کردیم. روش تحقیق این مطالعه، پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه‌ است. نتایج به دست آمده در سطح تحلیل دو متغیره نشان می‌دهد که بین کیفیت زندگی و جنسیت، رابطه وجود دارد و بین کیفیت زندگی و سطوح گوناگون فردی، خانوادگی، فراخانوادگی و کلان، رابطۀ مثبت و معنی‏داری وجود دارد. نتایج به دست آمده در سطح تحلیل «رگرسیونی» نشان می‌دهد‌ که متغیرهای سطح فردی، سن، طبقۀ پایین و بالای اجتماعی و سطح کلان بر روی هم 25 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می‌کند. این تحقیق نشان می‌دهد که تقویت عوامل مذهبی، باور‌ها، عقاید افراد و هویت مذهبی افراد جامعه تأثیر بسزایی بر بهبود سلامت روانی، اجتماعی، جسمانی و در کل کیفیت زندگی آنها دارد.